Naam: Peter Borrenbergs
Functie: Verpleegkundig specialist meldkamer centralist ambulancedienst/
Emergency medical dispatcher
Afdeling: Ambulance Zorg – meldkamer
In dienst sinds: 2018 bij GGD – maar al 18 jaar in deze functie
Opleiding: BIG-geregistreerd verpleegkundige  

Wat houdt je werk in? 

“Als verpleegkundig centralist van de Meldkamer Ambulancezorg bepaal ik hoe snel een patiënt hulp nodig heeft en welke hulp dat is. Ik alarmeer het ambulanceteam en ben de eerste schakel in de zorgketen bij eventuele rampen en calamiteiten. Mijn collega’s en ik staan 24 uur per dag, 7 dagen in de week stand-by. We werken in ploegendiensten, met 3 shifts: de vroege, late en nachtdienst. Daar zijn we heel flexibel in, we staan altijd voor elkaar klaar en ruilen is meestal geen probleem.” 

 “Ons werk is verdeeld in aanname- en uitgiftediensten. Tijdens een dienst op aanname kan ik allerlei uiteenlopende meldingen verwachten, zowel voor planbare als niet-planbare zorg. Planbaar is vervoer dat van tevoren wordt besteld, bijvoorbeeld als een patiënt naar een ander ziekenhuis moet worden vervoerd. Niet-planbare zorg is voor iedereen die acuut hulp nodig heeft. Het zijn overigens niet alleen inwoners die ons bellen, maar ook ketenpartners zoals huisartsen, brandweer, verloskundigen en zorginstellingen.” 

 “Bij uitgifte zorgen we voor ambulancemanagement. We sturen ambulances aan, houden de regiodekking in de gaten en zorgen ervoor dat de ambulances goed verdeeld staan. Welbekend uit het nieuws; we hanteren een aanrijdtijd van maximaal een kwartier. Hier zijn we erg scherp op. Binnen de meldkamer werken we nauw samen met politie en brandweer, maar ook met andere ketenpartners zoals huisartsen(posten), verloskundigen, de marechaussee en de GHOR.” 

Waarom ben je centralist geworden? 

“Voordat ik hier kwam werken, werkte ik in het ziekenhuis. Daar heb ik op verschillende afdelingen ervaring opgedaan, toen een collega van de rijdienst mij tipte voor deze functie. Ik had nog nooit van de functie gehoord, laat staan dat ik wist waar de werkzaamheden uit bestaan, maar nadat ik een dienst had meegelopen, was ik erg enthousiast. Zo kon ik op een hele andere manier met mijn vak bezig zijn, met vaste (wisselende) werktijden. Ik vind het echt machtig en mooi! Het werk kan heel rustig zijn, maar van het ene op het andere moment kan het compleet omslaan en is het heel hectisch. Van rust tot pieken, daar krijg ik energie van.” 

 Waarom is deze regio zo leuk om in te werken?  

“Onze regio heeft enerzijds grotere steden zoals Eindhoven en Helmond en anderzijds dorpse gemeentes in de Kempen en de Peel. Ziektebeleving is erg persoonlijk, daarom is het van groot belang dat je hier als verpleegkundig centralist goed bij stilstaat, om iedereen zo goed mogelijk te kunnen helpen. Waar we bij de ene melding daadwerkelijk een ambulance sturen, is bij een andere melding doorverwijzing naar de huisarts de beste zorg voor dat moment.” 

Grote bedrijven zoals ASML en Philips trekken veel expats aan, zo mengen meerdere culturen. Die cultuurverschillen maken het werk interessant, maar zorgen soms ook voor communicatieproblemen. Enerzijds omdat sommigen letterlijk de taal niet spreken, anderzijds omdat ze soms niet verwachten dat we allerlei vragen stellen als ze 112 bellen. Dat doen we om de urgentie te bepalen, hiervoor gebruiken we het uitvraagsysteem AMPDS. We verwijzen dan door naar de huisarts of huisartsenpost of sturen een ambulance ter plaatse als dat nodig is.” 

 Maakt je werk indruk? 

“Toen ik nog in het ziekenhuis werkte, gebruikte ik al mijn zintuigen; ruiken, zien en voelen helpen enorm in het vaststellen van een situatie. Inmiddels is mijn gehoor nog beter ontwikkeld en geloof me, met een headset hoor je alles. Een zucht, een snik of lieve woorden bij een afscheid, het komt direct bij mij binnen. Aanvoelen, maar ook luisteren is heel belangrijk, soms vertelt iemand dat A is gebeurd terwijl B aan de hand is. Het is aan ons om een situatie goed in te schatten. Wat ik nooit vergeet was een vrouw die belde dat haar kindje een koortsstuip had, ik vroeg de vrouw of ze bekend was met dit fenomeen. Haar zoontje had het al eens eerder gehad en de moeder was er rustig onder. Ik hoorde door de telefoon dat het jongetje was overleden. Ik vroeg haar of het kindje ademde? Ze luisterde, er was geen ademhaling. Dat was intens verdrietig.” 

Hoe is de sfeer?  

“Het is serieus werk wat we doen, maar tijdens een dienst hebben we het ook zeker gezellig met elkaar. Om de harde kanten van het werk te verzachten is een lolletje op z’n tijd ook belangrijk. Met mijn collega’s van de meldkamer doen we meestal 2 keer per jaar een activiteit, dan praten we even over wat anders dan alleen maar werk. Binnen de gemeenschappelijke meldkamer werken we  nauw samen met de politie en brandweer, 1 keer per jaar besteden we samen een dag aan training en ontspanning om met en van elkaar te leren.