Wijk-GGD
Hans, 58 jaar
“Na mijn scheiding kreeg ik de boel niet meer georganiseerd. En tot overmaat van ramp raakte ik mijn baan kwijt. Ik kreeg hier zo veel stress van dat ik me allerlei rare dingen in mijn hoofd haalde. Het was alsof ik in een bizarre droomwereld zat. De post heb ik niet meer open gemaakt. Alleen de fles wel, want dat gaf me nog een beetje rust.
De rotzooi in huis stapelde zich op en ik durfde niet meer naar buiten. Ik snap wel dat de buren de politie gebeld hebben. Vanwege de stank en omdat ik schijnbaar schreeuwde. Ik schaamde me kapot en wilde liever niks met hulpverlening te maken hebben. Maar uiteindelijk ben ik wel blij dat Laura en Pascal vol hebben gehouden. Ik heb de deur toch maar opengedaan en hen binnengelaten. Eigenlijk heb ik daarmee weer de deur naar een toekomst geopend.”
Pascal, 31 jaar & Laura, 34 jaar: wijk-GGD’ers
“Wij gaan proactief op meldingen af, zijn aanwezig in de wijk en bieden (on)gevraagd eerste hulp aan inwoners die zorgwekkend gedrag vertonen. We leggen contact met de inwoner in zijn of haar eigen woon- en leefomgeving. Daar wordt vaak duidelijk wat de problemen zijn. Afhankelijk van wat we aantreffen, het verhaal en de behoefte van de inwoner begeleiden we hen naar passende hulpverlening. En als het nodig is zijn we er voor de omgeving. Samen met buurtbewoners en partners zoeken we naar manieren om de situatie voor iedereen leefbaar te houden. Door snelle(re) signalering en een passende aanpak kan voorkomen worden dat mensen verder wegzakken, in de problemen komen of dat situaties verergeren. Samenwerken is dan ook van groot belang. We handelen daarin onafhankelijk en in het belang van de inwoner.”
